Każdy kraj prowadzi szeroko rozwijającą się politykę wewnętrzną w zakresie zapewniania swoim społeczeństwo bezpieczeństwa. Rozumie się przez owe bezpieczeństwo przede wszystkim stan, w jakim mowa o braku poczucia zagrożenia.
Jeżeli chodzi o nasz kraj, to Polska dysponuje odpowiednio obraną i opracowaną oraz systematycznie realizowaną strategią Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wspomnianego we wstępie obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego. W praktyce, w naszym państwie dzieje się to na zasadzie wzajemnego formowania się relacji między poziomem sprawowanego i zapewnianego bezpieczeństwa, a także różnorodnymi zagrożeniami, jakie wiążą się z zaburzeniami tego spokoju i bezpieczeństwa.
Mowa tu także o kwestiach relacji kształtujących się na linii poczucie bezpieczeństwa wśród społeczeństwa oraz polityka bezpieczeństwa realizowana w praktyce.
Z pojęciem bezpieczeństwa narodowego określanego nierzadko terminem bezpieczeństwa wewnętrznego nieodzownie wiąże się także inny termin jakim jest poziom bezpieczeństwa. Traktuje się go jako swego rodzaju stan bezpieczeństwa na dany moment, który jest charakterystyczny dla określonego państwa. W tym zakresie jest to formowanie się odpowiednich relacji na linii zagrożenia oraz polityka wewnętrzna i polityka bezpieczeństwa danego organizmu państwowego.
Na koniec jeszcze kwestia polityki bezpieczeństwa, która jest obranym systemem politycznego zarządzania przez odpowiednio w tym celu wytypowane organy danego państwa po to, aby przewidywać, planować, a także wprowadzać w czyn wszelkie działania zmierzające do zapewnienia poczucia bezpieczeństwa.
Artykuł dzięki:
