Bezpieczeństwem wewnętrznym określa się typ bezpieczeństwa wiążący się z tematem przeciwdziałania i unikania oraz ograniczania do minimum wszelkich zagrożeń dotyczących ewentualnych niekorzystnych zjawisk pojawiających się wewnątrz obszaru państwowego. W zasadzie to dzięki odpowiednio obranej polityce bezpieczeństwa wewnętrznego można wspomnieć o dobrze prosperującej polityce wewnątrzpaństwowej.
Z pojęciem bezpieczeństwa wewnętrznego wiąże się również pojęcie bezpieczeństwa narodowego, które określa nic innego jak sytuację, gdy w organizmie państwowym nie jest zagrożony spokój. Wiąże się to zwłaszcza a koniecznością zaspokajania rozmaitych potrzeb społecznych typu potrzeba przetrwania, stabilności, pewności, niezależności, jakości życia, ochrony poziomu, czy też tożsamości oraz istnienia.
Sam termin tytułowego bezpieczeństwa wewnętrznego niewątpliwie nawiązuje jednakże stricte do procesu zaspokajania wyżej wspomnianych potrzeb. Jest to zwłaszcza rodzaj potrzeb, które odnoszą się do interesów społeczeństwa określonego państwa. Pozwala to przede wszystkim na to, aby zapewniać narodowi danego kraju maksimum poczucia bezpieczeństwa rozumianego nie tylko jako brak zagrożeń konfliktu zbrojnego, ale i w bardzo szerokim tego kontekście. Musimy wspomnieć, że proces zaspokajania potrzeb jest przeważnie realizowany w środowisku, które uchodzi za mocno złożone, bowiem w grę wchodzi całość zbiorowości danego państwa, czyli dany naród. W przypadku natomiast konsekwencji źle obranej i nieodpowiednio prowadzonej polityki bezpieczeństwa wewnętrznego mowa o wpływie również na całość owego środowiska, a mianowicie pełnych państw, całych zbiorowisk czy też regionów.
Artykuł dzięki:
